همه چیز درباره ی سبک معماری ساختار شکن (deconstruction) + نمونه تصاویر

سبک معماری ساختار شکن در دکوراسیون داخلی ، یکی از منحصر به فرد ترین سبک ها در دیزاین داخلی است،که با خارج شدن از قالب های سنتی و استاندارد ها، فضاهای جذاب تری خلق میکند. در این سبک، قواعد متعارف شکسته شده است و عناصری به کار گرفته میشوند که به ندرت در سایر سبک ها دیده می شوند .

سبک معماری ساختار شکن از پیچیده ترین سبک های معماری جهان است. طراحان و معماران این سبک ساختمان ها رو به گونه ای طراحی می کنند که گویا ساختمان در حال ذوب شدن است. همچنین طراحان از متریالی در ساخت بناهای سبک دیکانستراکشن (deconstruction) استفاده می کنند که بازتاب دهنده نور طبیعی و مصنوعی از خود باشند.

اشکال این سبک عجیب و سیال هستند و زمانی که به ساختمانی با چنین ویژگی هایی برخوردید می توانید مطمئن باشید که این بنا با استفاده از سبک معماری ساختارشکنانه طراحی شده است.

تعریف ساختار شکنی

به معنای واقعی کلمه به شکستن کلیه چهارچوب های رایج در ساخت ساختمان است، پس از فرم های کیوبیک فاصله گرفته و با تخریب و تغییر شکل فرم های رایج به سراغ خلق فرم های نوین میرود، خواه به دلایل ساختاری باشد یا میتواند حتی صرفا یک اقدام شورشی یا اعتراضی باشد.  

همچنین بخوانید : مقاله ی معرفی سبک صنعتی دکوراسیون داخلی ؟ 6ویژگی و تصویر

ساختار شکنی در معماری

با گسترش فلسفه پست مدرن، مفهوم ساختار شکنی از مبانی اصلی خود دور شده و در مواردی برخلاف گفته ها و عقاید خود دریدا که معتقد بر ویران کردن و از نو نهادن است، فاصله گرفته و حتی به یک سبک نوین تبدیل شد.

به عنوان مثال سبک معماری ساختار شکن یکی از سبک های معاصر در معماری جهان است که در این سبک یک معمار و طراح به فرمی که حالت  پایداری نداشته، هویت معماری می بخشد و آن را به فرمی کاربردی مبدل می سازد.

سال 1980 در موارد متعددی میتوان طراحی موزه ها را با استفاده از الگوهای دیکانستراکشن (deconstruction) مشاهده نمود. به عنوان مثال موزه گوگنهایم واقع در اسپانیا اثر فرانک گری و همچنین اثر فرانک لوید رایت واقع در نیویورک نمونه هایی از تجلی این سبک در معماری هستند.

اولین نکته ی طراحی به سبک معماری ساختار شکن عدم وجود تقارن در بدنه ی ساختمان است که به وسیله ی دستکاری بر روی سازه و پوسته ی نهایی سطوح ایجاد می شود. پس همانطور که تا اینجا متوجه شدیم در ساختمان هایی به سبک ساختارشکنانه باید به دنبال الگوهای جدید و غیر قابل پیش بینی بود. البته این به معنای ایجاد هرج و مرج بدون برنامه نبوده بلکه صرفا هدف غیر قابل پیش بینی بودن فضا است.

در واقع هدف از پدید آمدن این سبک شکستن چهارچوب های فکری بوده و به نوعی باعث ایجاد حس خلاقیت در معماران بوده است.

البته از جمله ضعف های استفاده این سبک کنار گذاشتن بُعد بهینه سازی و کاربردی بودن تمام فضاهای یک ساختمان می باشد.

از منتقدین این سبک میتوان به معمار معروف برنارد چومی اشاره نمود که معتقد بود به دلیل عدم وجود خلاقیت و ایده های جدید بعضی از معماران به سمت خلق فضاهایی رفتند که بدون توجه به بهینه بودن آن صرفا خارج از چهارچوب های طراحی بوده و بخاطر فرم ویژه آن مورد توجه قرار می گیرد بدون آنکه به تاثیر بصری آن در بدنه ی شهری توجه شود.

متاسفانه برای آنها ، این اصطلاح ها در بین مردم دلنشین شده است و از آن زمان به آثار آنها به عنوان دکانستراکتیویست یاد میشود. در واقع رویکرد ساختار شکن آنها منجر به طراحی سازه هایی گردید که برنده جوایز متعدد در سراسر جهان شده و همچنین برخی از  این ساختمان ها به نمادی برای کشور خود شده اند.

بدون هیچ توجهی به نماسازی و تاثیر آن در بستر شهری، ساختمان های عمومی در معرض مسائل و پیچیدگی های ساختار شکنی بودند.

البته در سبک پست مدرن پیچیدگی های هندسی در طراحی نما دیده میشد اما در سبک ساختار شکن این شکل های هندسی نا منظم در فرم حجمی ساختمان نمایان شد. از جمله نمونه های قابل ذکر برای این سبک مرکز هنر وکسنر اثر پیتر آیزمن و موزه ویترا اثر فرانک لوید گری که با ترکیب حجم های مختلف با هندسه های گوناگون است. که میتوان تجلی سبک کوبیسم را مشاهده نمود.

مقایسه تفاوت های ساختارگرایی و سبک معماری ساختار شکن

در تفکر ساختار گرایانه به طور معمول معتقد بر وجود نظم، تقارن و تکرارشوندگی در پدیده های موجود هستند که نمود آن در ضمیر نا خودآگاه انسان نیز قابل مشاهده است . اما در تفکر دیکانستراکشن بر این باور هستند که هر جزئی دارای ماهیت خاص خود میباشد. در حالی که دیکانستراکشن ها معتقدند هر پدیده و هر متنی ، ماهیت مستقل خود را دارد .

پیتر آیزنمن از جمله پیشروان سبک deconstruction معتقد است معماری باید بر اساس شرایط روز جامعه شکل بگیرد و با توجه به این مسئله که زندگی امروزی سراسر از دوگانگی است . پس مشاهده ی تزلزل در عین پایداری، بی ثباتی در عین ثبات و زیبایی در عین وجود زشتی طبیعی است.

پس از این جهت فراگیر شده و آثار شاخص بسیار زیادی را در سراسر دنیا میتوان مشاهده نمود.

ویژگی سبک معماری ساختار شکن چیست ؟

در معماری دیکانستراکشن به جای این که فرم تابع عملکرد باشد، عملکرد محیط خود را با فرم فضا وفق میدهد کارکرد تابع تغییر شکل است . برخلاف مدرنیست ها که میگویند.

 هندسه در سبک ساختارشکنانه

1. این سبک با الگو برداری از علم روز ، فرم هایی تازه و نو به وجود آورده است.
2. وجود خطوط صاف یا تخت و حجم های نا منظم و نامتناسب که شکسته یا خرد شده اند.
3. عدم هماهنگی، خطی بودن یا همان 90 درجه ای
4. رد تقارن و هندسه اقلیدسی
5. حجم های تکه تکه شده

ویژگی های سبک معماری ساختار شکن یا دیکانستراکشن :

1 .ترکیب غیر معمول مواد و رنگ ها :

 استفاده از مواد غیر منتظره مانند بتن ، فلز ، شیشه و چوب در کنار هم

 ترکیب رنگ های تند و کنتراست بالا درمعماری ساختارشکنانه برای ایجاد جلوه های بصری جذاب تر

2 . شکل های نا متقارن و آزاد :

 استفاده از اشکال غیر منتظم و خطوط شکسته که از تقارن دوری می کنند.

 مبلمان و وسایل با طراحی های غیر معمول و هندسی.

3 . جزئیات منحصر به فرد در معماری ساختارشکنانه:

استفاده از آثار هنری منحصر به فرد و دست ساز.

عناصردکوراتیو که به جای تکرار، تاکید بر تفاوت و تنوع دارند.

4. فضاهای باز و چند منظوره :

 استفاده از فضاهای باز و انعطاف پذیر که قابلیت تغییر کاربری دارند .

 بهره گیری از نور طبیعی به صورت حداکثری .

5. تکنولوژی و نوآوری در سبک معماری ساختار شکن:

ادغام تکنو لوژی های نوین در طراحی داخلی .

استفاده از سیستم های هوشمندتر و نو آورانه برای فراهم کردن راحتی بیشتر .

نکات کلیدی در دکوراسیون به سبک ساختار شکن

جسارت در انتخاب ها: در این سبک باید جسورانه و مقتدرانه به انتخاب رنگ ها ، مواد و فرم ها پرداخت .

همراهی با هنر: استفاده از آثار هنری معاصر و منحصر به فرد می تواند هویت های این سبک را بیشتر نمایان کند.

کاربری و زیبا شناختی: هرچند تاکید بر زیبایی شناسی است، اما کاربری فضاها نیز نباید نادیده گرفته شود.

نمونه های موفق سبک ساختارشکنانه

معماران و طراحان معروف: بسیاری از معماران و طراحان مشهور مانند زاها حدید، فرانک گری و رم کولهاس از اصول این سبک در آثار خود بهره برده اند.

فضاهای عمومی و خصوصی: این سبک در طراحی فضاهای عمومی مانند گالری ها، موزه ها و هتل ها بسیار موفق عمل کرده است، اما در طراحی فضاهای خصوصی مانند منازل نیز به خوبی کابرد دارد.

نتیجه گیری

دکوراسیون به سبک معماری ساختار شکن، سبکی پویا و خلاقانه است که با شکستن قواعد و ارائه راه حل های نو آورانه، فضاهایی منحصر به فرد و جذاب ایجاد میکند. این سبک برای افرادی که به دنبال تفاوت و تنوع در زندگی خود هستند، گزینه ای بسیار مناسب است.